بسمه تعالی

بازنشستگی هاشمی و لایه های پنهان -سیاست یکی به نعل و دو تا به میخ!!

گفته میشود جناب هاشمی در مصاحبه ای فرموده اند که" اینجانب قصد بازنشستگی به دلیل کهولت سن دارم ولی بدلیل اینکه این اقدامم به عنوان قهر سیاسی تلقی می شود از این کار صرف نظر کرده ام ."
اولین و ساده ترین و به اعتقاد بنده ساده لوحانه ترین معنایی که از این کلام به ذهن میرسد همانا این است که جناب هاشمی قصد کناره گیری از سیاست را دارد، آن هم به دلیل کهولت سن؛ اما با اندکی تامل در محتوای کلام ایشان درست معنایی در مقابل این فهم ساده لوحانه به ذهن میرسد و آن این که ایشان حالا حالا ها قصد کناره گیری از سیاست را ندارند که خود خوب میدانند هرگز این بهانه ی عدم کناره گیری شان(قهر تلقی کردن کناره گیری) مرتفع نخواهد شد و برای ماندن در سیاست خوب دستاویزی را بهانه کرده اند. در این میان  سوالاتی به ذهن میرسد که با پاسخ به آنها موضوع واضح تر خواهد شد.
جناب هاشمی از کی احساس کهولت سن میکنند ؟
شواهد حاکی از آن است که ایشان هرگز در هیچ یک از وقایع پیش آمده در چندین سال گذشته اقدامی که نشان از خواست ایشان جهت کناره گیری باشد انجام نداده اند و برعکس اقدامات ایشان بشدت فعالانه بوده و چه در انتخابات خبرگان و چه در انتخابات دو دوره ی قبلی ریاست جمهوری که در یکی خود کاندیدا شدند و و در دیگری حامی اصلی جریان بازنده ی انتخابات بوده و همچنان هستند یکی از عناصر فعال در سیاست به شمار میروند. فقط بررسی موضع گیری های ایشان در مورد جریانات دانشگاه آزاد به خوبی نشان میدهند که ایشان ذره ای تحمل کناره گیری از قدرت را ندارند و خوب واضح است که در قدرت ماندن به ایشان تحمیل نشده است بلکه ایشان با فشار فراوان خود را به قدرت و حاکمیت و نظام تحمیل کرده اند.
در ادامه باید بررسی کرد که پس هدف از این سخن جناب هاشمی چیست؟
با بررسی اقدامات و موضع گیری های ایشان به این نتیجه میرسیم که ایشان قصد تهدید حاکمیت را دارند و خواسته اند اعلام کنند که در صورتی که به خواسته های ایشان از سمت رهبری و حاکمیت وقعی نهاده نشود ایشان به طور رسمی و علنی خروج از حاکمیت کرده و به صف اپوزسیون خواهند پیوست . تاکید بنده بر کلمه ی رسمی و علنی از این بابت است که ایشان هم اکنون هم در صف اپوزسیون است و از حامیان اصلی این جریانات می باشد ولی تا کنون به طور رسمی و علنی روش یکی به نعل و دو تا به میخ! را در پیش گرفته است .(اصطلاح  یکی به نعل و یکی به میخ شایسته ی بیان اقدامات ایشان نیست زیرا ایشان بیشتر بر میخ مقاصد خود کوفته اند تا بر نعل نظام و حاکمیت) .